bu bir ay içerisinde; bir düğün, bir doğum günü partisi, kıl olunan ve artık eski kategorisine giren arkadaşlarla yüzleşme, sevgiliyle ev tutma, ev taşıma, eve eşya alıp kaynanaya tam anlamıyla gelinlik yapma gibi şeyleri de elden geçirdim.. ayrıca bu yaşıma kadar kendi evimde yapmadığım temizliği ve göstermediğim titizliği yeni tutulan evde gösterip sevgiliye evi zindan etmeyi ihmal etmedim..
gündem bir hayli yoğun yani sayın seyirciler =) =P
bu olayların hepsinde yardırana kadar güldürücek, milleti yolmaya gidecek kadar sinirlendirecek şeyler de oldu tabi ama onların hepsini daha sonra yazarım diyorum. {ertelemezsem havam bozulucak ya ondan =) }
sadece kafama dan dan vuran şeyler çok oldu.. hani böyle başınıza gelmeden anlayamayacağınız şeylerden.. bütün bu bir ayı yaşarken {ve biraz da öncesi var tabi} olayların ne kadar hızlı geliştiğine inanamıyor insan.. bir bakıosun sevgiliyle deli gibi kavga ediyosun "yeter artık şunu yapma şöyle deme" vs vs.. "evlilik olayını biraz daha düşünelim konuşmayı bile beceremiyoruz" tadında klişelerle dolu kavgalar edip salya sümük böğürerek ağlıosun, sonrada bir bakmışsın "artık çok uzatmanın alemi yok yavaştan eşyaları alıp bi düzen kuralım sonrada hemen basalım nikahı" diyosun..
tüm bunlara arkana dönüp baktığında ilk önce biraz korkuyosun, sonra o evde çekirdek çitleyip maç izlerken ya da playstation da araba yarışı oynarken mutlu olduğunun farkına varıp "O olmasaydı hayatımda ben ne yapardım, nasıl kendimi bu kadar mutlu hissederdim acaba?.. O'nu kaybetmenin düşüncesi bile iğrenç!.." diye düşünüyosun..
asıl mutluluk veren de sevgilinin seni temizlik yaptıktan sonra o iğrenç halini görüp "kakılmışa dönmüşsün bu ne hal =)) " deyip kahkalara boğulduktan sonra "ama çok güzelsin" demesi... aslında güzellikten eser yok.. altta yırtık pırtık pijamamsı bişey üstte yakası kaymış üstündeki çıkartmaları yıkamaktan gitmiş bi tişört, saçlarda hayır yok topuz üstü taç takılı, surat desen beti benzi atmış durumda... ben daha ne isterim..
en azından adam gönlümü eylemeyi iyi biliyo =)))
bende karşılığında birşey söylemek istedim ama o kadar yorgundum ki sadece trene bakan öküz misali -sadece daha baygın bakışlarla- yüzüne bakıp güldüm.. oysa bunları söylemek istedim :
- {SENİ ne kadar çok sevdiğimi sadece ben biliyorum.. bunu SANA anlatabilmemin yada gösterebilmemin HErhangi bir yolu yok.. SEN sadece inanabilirsin buna.. SENİNLE dolu bir ömür yaşamaya başladım.. sanki ölümsüzlük şarabından içtim, sarhoşluktan duramıyorum ayakta.. şimdi tek istediğim ne bu şarap bitsin,ne de bu ömür.. çünkü aldığım en değerli HEdiyem bana yaşattığın bu ömür..en güzel HEdiyem SEN... daha fazlasını istemezdim.. isteyemezdim.. } -
o bakışlar bunları anlatır mı ya da ona yazdığım ama kaybettiği mektupların yerini tutar mı bilmiyorum aşka geldiği zaman insan yazmadan edemiyo.. acayip kızdım o mektuplar kayboldu diye ama yapılacak birşey yok .. en azından bunu kaybetmesine imkan yok =))
yine de seviyorum beee!!